Mistercraft C-76 Bf-109G-2 Ilmavoimat 1:72

Bf-109G-2 Ilmavoimat 1:72

-

Plastikowy model do sklejenia i pomalowania

Zawartość zestawu:
•    Model samolotu
•    Instrukcja montażu w języku Polskim
•    Lotnictwo Niemieckie Luftwaffe Kapitan Obfw. Rudi Muller 92 zestrzeleń Dowódca dywizji Kagr.I/JG.53 Rosja czerwiec 1943 r.
Dodatki:
•    Lotnictwo Niemieckie Luftwaffe 70 dywizjon 23GR Vespa Arrabiata Włochy lato 1943r.
•    Lotnictwo Niemieckie Luftwaffe dywizjon 6./JG 53 Włochy Rzym-Cerveteri, lato 1943r.

Zestaw nie zawiera kleju i farb.

Dane techniczne:
Model: Plastikowy
Skala: 1:72
Stopień trudności: 3
Liczba elementów: 47
Długość modelu po złożeniu: :125,5mm
Rozpiętość skrzydeł: 137,8mm
Wymiar pudełka: 257x134x37 mm
Produkt polski
Kod kreskowy: 5903852030766
Kod produktu:C-76
Malowania:Finlandia,Niemcy,Węgry,Bułgaria
Typ: Samolot myśliwski
Okres: II Wojna Światowa
Kraj: Niemcy
Kalkomanii dla 4 wersji malowania:
-

Messerschmitt Bf 109 – niemiecki samolot myśliwski, podstawowy myśliwiec Luftwaffe podczas II wojny światowej.
Pierwowzorem myśliwskiego Bf 109 był samolot opracowywany dla Rumunii pod nazwą M37. Podczas dalszych prac samolot nazwano Bf 108 i pod tą nazwą był produkowany. Bf 108 Taifun był dwumiejscowym samolotem komunikacyjnym. Ministerstwo Lotnictwa Rzeszy (Reichsluftfahrtministerium) w 1933 złożyło zamówienie na nowy samolot myśliwski. Do prac projektowych, w których uczestniczyli Willy Messerschmitt, Robert Lusser oraz Hubert i Richard Bauerowie, przystąpiono wiosną 1934 roku. Budowę pierwszego prototypu nowego samolotu oznaczonego V1 (V jak Versuchsmuster: egzemplarz doświadczalny) zapoczątkowano jesienią 1934 roku. Próby w locie z zablokowanym podwoziem chowanym rozpoczęto w maju 1935 roku. W pierwszym prototypie zastosowano angielski silnik Rolls-Royce Kestrel V12 o mocy startowej 695 KM (511 kW), napędzający dwułopatowe, drewniane śmigło o stałym skoku.
Do ogłoszonego w tym czasie konkursu na samolot myśliwski stanęły cztery największe niemieckie biura projektowe zakładów lotniczych: Arado, Focke-Wulf, Heinkel i Bayerische Flugzeugwerke. Do dalszego rozwoju zakwalifikowały się konstrukcje biur dwóch ostatnich zakładów: He 112 i Bf 109. W czasie prób porównawczych obu prototypów Bf 109 osiągnął większą o 22 kilometry prędkość maksymalną oraz większą prędkość wznoszenia. He 112 zyskał jednak bardzo pochlebne opinie pilotów, chwalących wygodną kabinę o bardzo dobrej widoczności, dobre prowadzenie tego samolotu podczas kołowania oraz lepszą zwrotność i właściwości pilotażowe. Pierwotnie przetarg rozstrzygnięto więc na korzyść zespołu Heinkla, lecz intrygi i przebiegłość prof. Willy’ego Messerschmitta przesądziły o kontynuowaniu prac nad prototypem Bf 109. W późniejszym czasie zakłady Messerschmitt AG połączyły się z Bayerische Flugzeugwerke. Ogółem wyprodukowano około 33 000 Bf 109 różnych wersji. RP-1, potem RP-5 Izumrud.