Mistercraft D-270 P-51D-25 Big Beautiful Doll 1:72

P-51D-25 Big Beautiful Doll 1:72

-

Plastikowy model do sklejenia i pomalowania

Zawartość zestawu:
•    Model samolotu
•    Instrukcja montażu w języku Polskim
•    Kalkomanie wodne:

Lotnictwo U.S.A 84 dywizjon USAF numer taktyczny: 472218 Europa 1944/45 r.
Dodatki:
Lotnictwo Polskie dywizjon 303 numer taktyczny EN951 pilot dowódca Dywizjonu 303 Witold Łokuciewski baza lotnicza Hethel 1945 UK r .
Lotnictwo Niemieckie samolot zdobyty przez Luftwaffe Nimecy 1945 r .
Lotnictwo Francuskie dywizjon myśliwski Armee Iaire Indochiny 1949 r .
Lotnictwo Włoskie dywizjon 92 Squadriglia Italian Air Force 1948 r.
Lotnictwo Szwajcarii dywizjon 16 baza lotnicza: Dubendorf Szwajcaria 1950 r .
Lotnictwo Szwecji dywizjon F16 Flygvapment Upsala Szwecja 1948 r .

Zestaw nie zawiera kleju i farb.

Model: Plastikowy
Skala: 1:72
Stopień trudności: 3
Liczba elementów: 51
Długość modelu po złożeniu: 137 mm
Rozpiętość skrzydeł: 151 mm
Wymiar pudełka: 290x190x45 mm
Produkt polski
Kod kreskowy: 5903852042707
Kod produktu: D-270
Malowania: Niemcy, Polska, Szwajcaria, Wielka Brytania, USA, Szwecja, Francja
Typ: samolot myśliwski
Okres: II wojna światowa
Kraj: USA
Kalkomanii dla 7 wersji malowania
-

North American P-51 Mustang -amerykański jednosilnikowy myśliwiec okresu drugiej wojny światowej zaprojektowany na zlecenie RAF-u, produkowany w zakładach North American Aviation (NAA) w Stanach Zjednoczonych (zakłady w Kalifornii i Teksasie) oraz w znacznie mniejszej liczbie przez Commonwealth Aircraft Corporation w Australii. Używany był przez USA i ich sojuszników zarówno podczas drugiej wojny światowej, jak i wojny koreańskiej (jako samolot szturmowy). Udana konstrukcja z 1940 roku sprawiła, że ostatni projekt samolotu bojowego opartego na P-51 zamknięto dopiero w 1986 roku,
Dywizjon 303 zaliczany jest do najlepszych jednostek myśliwskich II wojny światowej. W czasie Bitwy o Wielką Brytanię w 1940 roku przypisywano mu 126 pewnych zestrzeleń zaliczonych oficjalnie podczas wojny, co stawiało go na pierwszym miejscu wśród dywizjonów myśliwskich biorących udział w bitwie. Po wojnie jednak okazało się, że suma zwycięstw zaliczonych pilotom alianckim jest ok. półtorakrotnie wyższa od rzeczywistych strat niemieckich (zawyżone z różnych przyczyn zgłoszenia jednostek myśliwskich były regułą w praktycznie wszystkich konfliktach). Niewątpliwym jest, że wynik 126 zestrzeleń Dywizjonu 303 jest najlepszy z dywizjonów alianckich.
Witold Łokuciewski, ps. Tolo (ur. 2 lutego 1917 w Nowoczerkasku w Rosji, zm. 17 kwietnia 1990 w Warszawie) – pułkownik pilot Wojska Polskiego, major (ang. Squadron Leader) Królewskich Sił Powietrznych, as myśliwski II wojny światowej. Kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.
W czasie kampanii francuskiej od 17 maja 1940 walczył we Francji (II Klucz Kominowy „Op”) na samolotach MS 406. Po radiowym apelu premiera Francji marszałka Philippa Pétaina o zawieszenie broni 18 czerwca klucz zakończył loty i 21 czerwca został ewakuowany do Wielkiej Brytanii (otrzymał numer służbowy P1492). Od 2 sierpnia 1940 był pilotem w dywizjonie 303. 20 listopada 1941 został dowódcą eskadry „A” w dywizjonie.
13 marca 1942 jego samolot został uszkodzony nad okupowaną Francją i po awaryjnym lądowaniu Łokuciewski dostał się do niewoli niemieckiej. Został osadzony przez Niemców w Stalag Luft III w Żaganiu. 15 sierpnia 1943 uczestniczył w ucieczce 26 więźniów z obozu. Po kilku dniach został złapany przez Niemców w Legnicy. Uczestniczył w przygotowaniach do słynnej Wielkiej Ucieczki.
Pod koniec wojny w maju 1945 został oswobodzony i powrócił do Anglii. 29 listopada 1945 ponownie został przydzielony do dywizjonu 303. 1 lutego 1946 został dowódcą dywizjonu 303 i pełnił tę funkcję aż do jego rozwiązania w grudniu 1946.