Mistercraft D-217 Fairey Fulmar Mk.I/II 1:72

Fairey Fulmar Mk.I/II 1:72

-

Plastikowy model do sklejenia i pomalowania

Zawartość zestawu:
•    Model samolotu
•    Instrukcja montażu w języku Polskim
•    Kalkomanie wodne:

Lotnictwo Wielkiej Brytanii dywizjon 809 Royal Air Force, numer taktyczny x8812 Lotniskowiec HMS Victoruous listopad 1942 r - operacja torch
Dodatki:
Lotnictwo Wielkiej Brytanii dywizjon 809 Royal Air Force, numer taktyczny 6B DR641 Lotniskowiec HMS Victoruous pażdziernik 1942 r - operacja torch
Lotnictwo Francuskie Air Force dywizjon 807 Vichy, numer taktyczny DR726 baza lotnicza Vichy Francja 1941/42

Zestaw nie zawiera kleju i farb.

Model: Plastikowy
Skala: 1:72
Stopień trudności: 3
Liczba elementów: 38
Długość modelu po złożeniu: 170,0mm
Rozpiętość skrzydeł: 196,0mm
Wymiar pudełka: 290x190x45 mm
Produkt polski
Kod kreskowy: 5903852042172
Kod produktu: D-217
Malowania: Wielka Brytania, Francja, USA
Typ: samolot myśliwski
Okres: II wojna światowa
Kraj: Wielka Brytania
Kalkomanii dla 3 wersji malowania
-

Fairey Fulmar – brytyjski pokładowy dwumiejscowy samolot myśliwski z okresu II wojny światowej, skonstruowany w wytwórni Fairey Aviation. Jednosilnikowy dolnopłat z zakrytą kabiną i wciąganym podwoziem, konstrukcji całkowicie metalowej, napędzany silnikiem widlastym rodziny Rolls-Royce Merlin. Mimo słabszych osiągów od myśliwców jednomiejscowych, stanowił podstawowy myśliwiec pokładowy brytyjskiego lotnictwa marynarki Fleet Air Arm od połowy 1940 do 1941 roku; wykorzystywany również do celów rozpoznawczych. Walczył przede wszystkim w basenie Morza Śródziemnego, a w mniejszym zakresie na Atlantyku, Oceanie Indyjskim i Morzu Barentsa. Używany bojowo do 1942 roku, a do zadań drugorzędnych i w ograniczonym zakresie jako nocny myśliwiec – do końca wojny. Wyprodukowany w liczbie 600 sztuk.
Operacja „Torch” – aliancka operacja desantowa we francuskiej części Afryki Północnej, rozpoczęta nocą 7/8 listopada 1942 roku w trakcie II wojny światowej.
Dużą rolę w przygotowaniu logistycznym operacji aliantów w Afryce odegrały informacje uzyskane dzięki polskiemu wywiadowi, tzw. „Agencji Afryka” – osobom skupionym wokół generała Mieczysława Słowikowskiego pseudonim „Rygor”, który między majem 1941 roku a wrześniem 1944 roku był szefem Ekspozytury Oddziału II w Afryce Północnej, z siedzibą w Algierze.
Niemal wszystkie oddziały aliantów zostały przetransportowane drogą morską. Część z nich wypłynęła z portów brytyjskich okrężną drogą, zachodząc niemal na środek Atlantyku. Konwoje transportowców, ich eskorta i siły osłony obejmowały łącznie 340 statków i okrętów. Pozostałe 211 jednostek, wyruszających z portów amerykańskich, musiało pokonać cały Atlantyk. Cała armada, licząca ponad 550 statków i jednostek wojennych, dotarła – bez żadnych strat – do wybrzeży Afryki Północnej i Zachodniej. Na zachód od Gibraltaru operowało duże stado niemieckich U-Bootów, lecz skupiło się ono wyłącznie na atakowaniu jednostek mało znaczącego i słabo chronionego konwoju SL 125 z Sierra Leone do Anglii, który został specjalnie wysłany w tym samym czasie w celu odciągnięcia uwagi Niemców.
Samoloty Fulmar nie były używane przez lotnictwo innych państw, poza jednym Fulmarem Mk I (N4006) z lotniskowca „Furious”, który wylądował z braku paliwa we francuskim Dakarze 27 marca 1941 roku i został wcielony do lotnictwa Francji Vichy (eskadra GC1/4, wyposażona w Hawki 75)